hari ini saya boleh balik sebab prof benarkan . saya balik sebab , ibu saya akan menjalani satu pembedahan kerana beliau mempunyai ketumbuhan dalam rahim.mungkin hari itu dia ingin meluangkan masa nya bersama anak-anak nya .beliau membawa saya dan adik -adik saya berjalan -jalan di kuala lumpur . mungkin hari ini bukan lah hari yang gembira bagi saya , tapi saya harus tersenyum untuk mengurangkan keresahan dalam hati ibu saya . walaupun saya tahu hari ini ibu saya tidak berapa gembira. di dalam setiap senyumannya ada sesuatu keresahan yang teramat ...... saya tak tahu kenapa hari ini saya rasa macam ujian Allah itu sebenarnya lebih besar daripada planet ini,sebab saya terfikir kenapa allah berikan keluarga saya ujian sebesar ini.kemudian saya melihat kembali semua orang yang saya pernah jumpa dalam kesusahan semua daripada mereka akan tersenyum lepas itu . mungkin ujian ini memerlukan kesabaran yang sama nisbahnya dengan ujian itu
to umi : abang doakan yang terbaik , moga allah lancarkan semua urusan umi , dan umi selamat.
to abah : abang mintak maaf sebab tak boleh tolong jaga umi , sorry kalau abah sakit abang tak telefon.
to amjad :abang mintak maaf kalau abang banyak sakit kan hati adik ,abang tahu abang tak pandai nak bermain dengan adik tapi abang akan cuba
to nani: sorry abang selalu buat nani sakit hati , memang abang tak pandai nak bergurau dengan akak
No comments:
Post a Comment